«Κυρώσεις στην Τουρκία»

Μία απάντηση σε ερώτηση  πολίτη, μέσω της ιστοσελίδας Vouli.watch.gr

Η τεθείσα ερώτηση :

«Αξιότιμοι κύριοι, κυρίες ευρωβουλευτές μας,

Είστε εκλεγμένοι ευρωβουλευτές του ελληνικού λαού κι εκπροσωπείτε τη χώρα μας στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.

Εδώ και μήνες, η γειτονική μας χώρα κι ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιδυκνύει προκλητική συμπεριφορά, τόσο στην ανατολική Μεσόγειο, με την παραμονή του Oruc Reis στην περιοχή εντός ελληνικής υφαλοκρυπίδας, τόσο και στην κυπριακή ΑΟΖ. Επίσης εκδίδουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα παράνομες navtex με τις οποίες είτε δεσμεύουν περιοχές για στρατιωτικές ασκήσεις, είτε ζητούν την αποστρατικοποίηση νησιών του Αιγαίου. Επίσης, καίριας σημασίας ήταν κι η οξύτατη πρόκληση στον Έβρο όπου ομολογουμένως όλοι αυτοί που προσπάθησαν να περάσουν τα σύνορά μας ήταν τουλάχιστον υποκεινούμενοι (αν όχι υποβοηθούμενοι) απ’ το καθεστώς Ερντογάν, ενώ όλος ο κόσμος είδε ότι είχαν και την υποστήριξη Τούρκων στρατιωτών και αστυνομικών (με τα δακρυγόνα που πετάγονταν προς την ελληνική πλευρά τα οποία έδειξε στους ευρωπαίους αξιωματούχους ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και το βίντεο με το τουρκικό άρμα μάχης που προσπαθούσε να ρίξει τον φράχτη). 

Όμως, βλέπουμε την ακατανόητη απροθυμία από πλευράς ΕΕ να επιβάλλει κυρώσεις στην Τουρκία για την παράνομη και προκλητική συμπεριφορά της. Η τελευταία σύνοδος κορυφής παρέπεμψε τις κυρώσεις για τον … Μάρτιο του 2021 ενώ η προηγούμενη … τον Σεπτέμβριο αν θυμάμαι καλά, τις είχε παραπέμψει για την τελευταία!

Αξιότιμοι κύριοι, κυρίες ευρωβουλευτές,

Σε τί ενέργειες προτίθεστε να προβείτε ή έχετε προβεί στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο για να επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία;

Μετά τιμής,

Γεώργιος Ματσούκας.»

Και η επακολουθήσασα απάντηση :

Αξιότιμε κ. Ματσούκα,

Διάβασα με ενδιαφέρον την επιστολή σας και επιτρέψτε μου να τοποθετηθώ επ’αυτής.

Οι διαπιστώσεις σας για την προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας στα θέματα της Ανατολικής Μεσογείου, Oruç Reis, υφαλοκρηπίδας, ΑΟΖ, της «μάχης» του Έβρου και για την αρνητική διάθεση προς επιβολή μέτρων εναντίον αυτών των ενεργειών από πλευράς Ε.Ε., είναι βεβαίως απόλυτα σωστές, συνεπώς δε και οι απορίες που εκπηγάζουν από αυτές, δικαιολογημένες.

Η πολιτική μου εκτίμηση είναι ότι, το πρόβλημα αφορά στην κεντρική διακυβέρνηση της χώρας. Μπορεί δηλαδή, τα δελτία ειδήσεων να είναι γεμάτα από σχετικές αναφορές και δηλώσεις αρμοδίων υπουργών, εμπλεκομένων πολιτικών και σχολιαστών, αλλά σε επίπεδο ουσιαστικών κινήσεων, η κυβέρνηση εν πολλοίς υπολείπεται συγκεκριμένων ενεργειών που θα έπρεπε να έχει κάνει, ώστε να πιέσει για την στήριξη της Ε.Ε. ως συλλογικού οργανισμού και των κρατών μελών ξεχωριστά.

Παρακαλώ μην σας διαφεύγει το γεγονός ότι αυτή την στιγμή στην Τουρκία δραστηριοποιούνται περισσότερες από 80.000 επιχειρήσεις ευρωπαϊκών κρατών, ενώ υφίστανται και δεκάδες διακρατικές συμφωνίες πολλών εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων ευρώ, (κυρίως με Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία). Συνεπώς είναι μάλλον ανεδαφικό να περιμένουμε κάποιους άλλους, σε βάρος των συμφερόντων τους, να προχωρούν σε κυρώσεις και μέτρα, όταν εμείς δεν προστατεύουμε τα δικά μας συμφέροντα. Μόνο με πίεση μέσω συγκεκριμένων κινήσεων, οι εταίροι θα αναγκασθούν να υποστηρίξουν την ελληνική θέση στο ζήτημα του Αιγαίου (γενικώς).

Η βασικότερη ενέργεια στην οποία η κυβέρνηση θα μπορούσε και έπρεπε να έχει προβεί, είναι να έχει επισήμως θέσει θέμα στην Ε.Ε. για απειλή της κυριαρχίας της από την Τουρκία.

Είναι μια πολύ συγκεκριμένη καταγγελία και διαδικασία, την οποία η Ε.Ε. δεν μπορεί να αγνοήσει/παρακάμψει και με βάση την καταστατική χάρτα της, θα αναγκαζόταν να λάβει μέτρα, χωρίς περιστροφές.

Η κυβέρνηση όμως, παρότι εμφανίζεται στα φόρα της Ε.Ε. διαμαρτυρόμενη για τις τουρκικές ενέργειες (σημειωτέον εδώ ότι αυτό το πράττει μάλλον χωρίς την προσήκουσα λεπτομερή επιμέλεια, αφού -συμφώνως με ανάλογη ειδησεογραφία- άλλα προετοιμάζει το ΥπΕξ με τις διπλωματικές υπηρεσίες και άλλα τελικώς ζητά και λέει ο Πρωθυπουργός στις συναντήσεις) δεν έχει ενεργοποιήσει τον μηχανισμό που θα απαιτούσε επιτυχώς από την Ε.Ε. να παρέμβει υπέρ του κράτους μέλους.

Επίσης σημαντικό πρόβλημα είναι η γενική νοοτροπία που διέπει την παρουσία των ευρωβουλευτών από την Ελλάδα (ευτυχώς όχι όλων, αλλά των περισσοτέρων). Υπάρχει ένα κλίμα απόλυτης προσήλωσης στις επιταγές των ευρύτερων πολιτικών σχηματισμών της Ευρωβουλής στους οποίους συμμετέχουν τα κόμματά τους. Μόνο που οι πολιτικοί αυτοί σχηματισμοί δεν έχουν ως προτεραιότητά τους τα Ελληνικά συμφέροντα.

Για να γίνω σαφέστερος, υπενθυμίζω την πολύ πρόσφατη περίπτωση του κατατεθέντος ψηφίσματος με τίτλο “Στρατηγική της ΕΕ για την Ένωση Ασφάλειας” στο οποίο, μεταξύ άλλων, προβλεπόταν ο χαρακτηρισμός των «Γκρίζων Λύκων» ως τρομοκρατική οργάνωση. Αυτό το ψήφισμα, υπερψηφίσαμε μόνο τρείς από τους Έλληνες ευρωβουλευτές.

Οι υπόλοιποι (για τους οποίους δεν γνωρίζω αν σε προσωπικό επίπεδο διαφωνούν να γίνει ένας τέτοιος χαρακτηρισμός), σε πολιτικό επίπεδο, αρνήθηκαν να το ψηφίσουν με την πρόφαση ότι η πολιτική μερίδα που έφερε το θέμα προς ψήφιση είναι η ομάδα I.D. (Σαλβίνι, Λεπέν, Afd κ.α.) με τους οποίους έχουν πολιτικές διαφορές και συνεπώς δεν μπορούν να συμπράξουν.

Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι η πολιτική ευελιξία κινήσεων της Ελλάδος ως (ιδρυτικού) κράτους μέλους της Ε.Ε. ακυρώνεται εν τέλει από την πολιτική ακαμψία των κομμάτων, που δεν κατανοούν ότι τα εθνικά θέματα υπερβαίνουν τα σκοπούμενα των πολιτικών σχηματισμών και χρίζουν κεντρικής πολιτικής σχεδίασης και δράσης.

Η Ευρωβουλή αποτελεί έναν ισχυρό βραχίονα της κεντρικής πολιτικής σκηνής κάθε χώρας. Αν δεν υπάρχει η ικανότητα και η διάθεση για να εργαλειοποιηθεί αυτός ο βραχίονας από την ελληνική κυβέρνηση, να είστε σίγουρος ότι από άλλες κυβερνήσεις υπάρχει.

Συμπληρωματικά, σε επίπεδο τυπικών πολιτικών ενεργειών, σας ενημερώνω ότι από την αρχή της εδώ θητείας μου καταθέτω ερωτήσεις όπου θίγω τα ζητήματα εθνικής ασφαλείας από τις ενέργειες της Τουρκίας («Ευρωπαϊκή Άμυνα και περιορισμοί» – «Παραβιάσεις κατά κράτους μέλους» – «Παράνομη μετανάστευση και ο ρόλος της τουρκίας» – «Κυρώσεις τουρκίας Ρωσσίας» – «Έκνομες ενέργειες της τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ» και δελτία τύπου σχετικά με τα μέτρα κατά της τουρκίας «Δ.Τ. Σύνοδος κορυφής ή Σύνοδος Κορυφαίας Υποκρισίας» – «Δ.Τ. για τις κυρώσεις στην Τουρκία»), όπως πράττουν και άλλοι ευρωβουλευτές.

Εκτιμώ όμως πως αν δεν υπάρξει κεντρική πολιτική βούληση για σχεδιασμένη πίεση στα διευθυντήρια της Ε.Ε., αυτές οι κινήσεις θα παραμένουν τυπικές.

Τέτοιες τυπικές ενέργειες θα συνεχιστούν από μέρους μου, όπως βεβαίως θα συνεχιστεί και η ουσιαστικότατη προσπάθεια επικοινωνίας με ξένους ευρωβουλευτές, περί των σοβαροτάτων ζητημάτων της επιθετικότητας της Τουρκίας κατά της Ελλάδος και της Κύπρου, με στόχο να κατανοήσουν τα προβλήματα, να έχουν ενημέρωση και να υποστηρίζουν τα δίκαια της Ελλάδος σε ψηφοφορίες και ολομέλειες.

Παραμένω στην διάθεσή σας, για οποιαδήποτε πρόταση έχετε, την οποία ενδεχομένως θα μπορούσα να προωθήσω.

Με εκτίμηση

Α. Κωνσταντίνου