Δ.Τ. ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΛΑΓΟ
Η απόφαση άρσεως της ασυλίας του Έλληνα ευρωβουλευτή Ιωάννη Λαγού από την ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου πλήττει το κύρος του θεσμού, καθώς υποκύπτει σε μια περιρρέουσα δαιμονολογική διάθεση κατά του εθνικισμού, παρά ανταποκρίνεται σε αυτά που καθορίζουν οι νόμοι στην πληρότητά τους.
Η καταδίκη του Ι. Λαγού στα Ελληνικά δικαστήρια δεν είναι τελεσίδικη αλλά πρωτόδικη. Η απόφαση δεν έχει καν καθαρογραφεί, πράγμα που σημαίνει ότι η Ευρωβουλή (αλλά ούτε και κανείς άλλος) δεν έχει συγκεκριμένη, νομικά αποτυπωμένη και όχι «καφενειακή» αντίληψη για τι ακριβώς έχει καταδικασθεί ο Ι.Λαγός. Αλλά ούτε και η έφεση έχει προσδιορισθεί ακόμη. Συνεπώς, η Ευρωβουλή προχώρησε σε άρση ασυλίας όχι «για να κριθεί ο Ευρωβουλευτής» αλλά για να οδηγηθεί στην φυλακή, ενώ στην έφεση μπορεί να αθωωθεί.
Επίσης θα έπρεπε να ληφθεί υπόψη ότι ο Ι. Λαγός, υπήρξε ο μοναδικός από τους κατηγορουμένους βουλευτές της Χ.Α. που εκλέχθηκε όντας υπόδικος στις τελευταίες εκλογές. Πράγμα που σημαίνει ότι οι ψηφοφόροι του Έλληνες πολίτες, προσδοκούσαν (προφανώς ματαίως) από έναν ευρύ θεσμό όπως το Ευρωκοινοβούλιο να τηρήσει στο ακέραιο το γράμμα του νόμου και να μην λειτουργήσει κυρίαρχα με πολιτικό κριτήριο ως φαίνεται.
Απόδειξη για τα παραπάνω είναι η πλειοψηφία των «συντεταγμένων» ψήφων υπέρ της άρσης, καθαρά απότοκη παραταξιακής στράτευσης και πολιτικής προκατάληψης, αλλά και το πρόσφατο, τοξικό γράμμα που έστειλαν οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ σε όλους τους άλλους ευρωβουλευτές, ζητώντας την άρση ασυλίας. Ωσάν οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ να διαθέτουν και ιδιότητα δικαστή του ελληνικού κράτους, οπότε γνωρίζουν ακριβώς την μη καθαρογραμμένη απόφαση.
Είναι καθήκον όλων όσοι υπηρετούν σε βουλευτικά αξιώματα να επιμένουν και να υπερασπίζονται την τήρηση των νόμων στο ακέραιο και να μην παρασύρονται από κομματικά μίση, εμπάθειες και οφέλη.
Αθανάσιος Κωνσταντίνου
Ευρωβουλευτής